De Falklandoorlog, ook bekend als de Malvinasoorlog, was een conflict dat in 1982 plaatsvond tussen Argentinië en het Verenigd Koninkrijk over de betwiste soevereiniteit van de Falklandeilanden, Zuid-Georgië en de Zuid-Sandwicheilanden. Vanuit het oogpunt van Argentinië was het conflict een gevolg van de langdurige territoriale aanspraak op de eilanden, die sinds 1833 door de Britten werden bestuurd. Argentinië voerde aan dat de eilanden, die het de Malvinas noemde, integraal deel uitmaakten van zijn grondgebied en dat de Britse bezetting een koloniaal overblijfsel was dat moest worden beëindigd.
De claim van Argentinië op de Falkland eilanden
Argentinië beweerde lange tijd dat de eilanden een integraal deel van zijn grondgebied vormden, terwijl het Verenigd Koninkrijk volhield dat het om een zelfbesturend Brits Overzees Gebied ging. De twee landen voerden jarenlang diplomatieke besprekingen over de kwestie, maar slaagden er niet in een oplossing te vinden.
In de jaren voorafgaand aan de Falklandoorlog waren de spanningen tussen Argentinië en het Verenigd Koninkrijk aanzienlijk toegenomen. In 1979 besloot de militaire regering van Argentinië, onder leiding van generaal Leopoldo Galtieri, het geschil agressiever aan te pakken door de eilanden terug te vorderen.
In maart 1982 kondigde de Argentijnse regering aan dat zij een totale uitsluitingszone zou instellen rond de Falklandeilanden, South Georgia en South Sandwich Islands en dreigde zij met militair geweld tegen alle schepen die de zone zonder haar toestemming zouden binnenvaren.
In april 1982 vielen Argentijnse militairen de Falklandeilanden binnen en bezetten ze, wat leidde tot een reactie van het Verenigd Koninkrijk, dat een marine-eenheid stuurde om de eilanden te heroveren. Het conflict dat volgde werd bekend als de Falklandoorlog. Na enkele weken van gevechten slaagden de Britse troepen erin de controle over de eilanden te heroveren, wat leidde tot de terugtrekking van de Argentijnse troepen en het einde van het conflict.
De oorlog resulteerde in de dood van 649 Argentijnse militairen, drie burgers van de Falklandeilanden en meer dan 100 Britse militairen. De oorlog had ook belangrijke politieke en economische gevolgen voor Argentinië, waaronder de val van de militaire regering en de economische crisis van het land.
Tegenwoordig blijft de soevereiniteit van de Falklandeilanden een bron van spanning tussen Argentinië en het Verenigd Koninkrijk, waarbij Argentinië aanspraak blijft maken op de eilanden.
De val van het militaire regime
In de nasleep van de oorlog kreeg de militaire regering van Argentinië, onder leiding van generaal Leopoldo Galtieri, veel kritiek op haar aanpak van de crisis. Het land beleefde een periode van politieke en economische instabiliteit, en de oorlog had een blijvende invloed op de betrekkingen van Argentinië met de internationale gemeenschap. Wat leidde tot een daling van de buitenlandse investeringen en een afname van de economische groei van het land. Dit zorgt voor een hoop problemen voor de militaire regering.
Deze regering had uiteindelijk een aantal slechte economische beleidsmaatregelen genomen die tot hoge inflatie en schulden leiden, samen met de oorlog verergerde deze problemen. Wat uiteindelijk de val van de militaire regering uitlokte en een gigantische economische crisis in het land veroorzaakte.
Sleutelfiguren uit de Falkland oorlog
Bij de Falklandoorlog waren een aantal sleutelfiguren uit zowel Argentinië als het Verenigd Koninkrijk betrokken. Enkele sleutelfiguren in het conflict zijn:
- Generaal Leopoldo Galtieri – de president van Argentinië en leider van de militaire regering ten tijde van het conflict. Hij was verantwoordelijk voor het bevel tot de invasie van de Falklandeilanden en speelde een sleutelrol in de beslissing om oorlog te voeren met het Verenigd Koninkrijk.
- Admiraal Jorge Anaya – de opperbevelhebber van de Argentijnse marine tijdens de oorlog. Hij was verantwoordelijk voor de planning en uitvoering van de invasie van de Falklandeilanden en speelde een sleutelrol in het conflict.
- Admiraal Jorge Allara – het hoofd van de Argentijnse Joint Chiefs of Staff tijdens de oorlog. Hij was verantwoordelijk voor de coördinatie van de acties van het Argentijnse leger tijdens het conflict.
- Margaret Thatcher – de premier van het Verenigd Koninkrijk tijdens de Falklandoorlog. Zij speelde een sleutelrol in de beslissing om een marine-eenheid te sturen om de Falklandeilanden te heroveren en werd alom geprezen voor haar aanpak van de crisis.
- Sir John Fieldhouse – de opperbevelhebber van de Britse zeemacht tijdens de oorlog. Hij was verantwoordelijk voor het leiden van de Britse inspanningen om de Falklandeilanden te heroveren en speelde een sleutelrol in het conflict.
- Sir Rex Hunt – de gouverneur van de Falklandeilanden ten tijde van de Argentijnse invasie. Hij speelde een sleutelrol bij het organiseren van de verdediging van de eilanden en werd uiteindelijk gevangen genomen door de Argentijnse troepen.
- Sir Nicholas Henderson – de Britse ambassadeur in Argentinië ten tijde van het conflict. Hij speelde een sleutelrol in de diplomatieke inspanningen om de crisis op te lossen en was betrokken bij de onderhandelingen die tot het einde van de oorlog leidden.
De marineschepen die zijn gebruikt tijdens de Falkland oorlog
Tijdens de Falklandoorlog zetten zowel Argentinië als het Verenigd Koninkrijk een aantal marineschepen in als onderdeel van hun inspanningen om de betwiste eilanden te heroveren of te verdedigen. Enkele van de marineschepen die door het Verenigd Koninkrijk tijdens het conflict werden ingezet, waren:
- HMS Hermes – een vliegdekschip dat diende als vlaggenschip van de Britse task force.
- HMS Invincible – een vliegdekschip dat ook deel uitmaakte van de task force.
- HMS Antrim – een Type 21 fregat dat een sleutelrol speelde bij het tot zinken brengen van de Argentijnse kruiser ARA General Belgrano.
- HMS Coventry – een Type 42 destroyer die tijdens het conflict door Argentijnse vliegtuigen tot zinken werd gebracht.
- HMS Sheffield – een Type 42 destroyer die tijdens de oorlog ook door Argentijnse vliegtuigen tot zinken werd gebracht.
- HMS Glasgow – een Type 42 destroyer die een sleutelrol speelde bij het tot zinken brengen van de Argentijnse kruiser ARA General Belgrano.
- HMS Argonaut – een Type 21 fregat dat deelnam aan het conflict.
- HMS Brilliant – een Type 22 fregat dat deel uitmaakte van de task force.
- HMS Broadsword – een Type 22 fregat dat ook deel uitmaakte van de task force.
- HMS Cardiff – een Type 42 destroyer die deelnam aan het conflict.
Enkele van de marineschepen die Argentinië tijdens de oorlog gebruikte waren:
- ARA General Belgrano – een Argentijnse kruiser die door Britse troepen tot zinken werd gebracht, wat leidde tot de escalatie van het conflict.
- ARA Almirante Brown – een Argentijnse destroyer die tijdens het conflict werd beschadigd.
- ARA Santisima Trinidad – een Argentijnse kruiser die tijdens de oorlog als commandoschip werd gebruikt.
- ARA Islas Malvinas – een Argentijns fregat dat deelnam aan het conflict.
- ARA Bouchard – een Argentijnse destroyer die ook deelnam aan de oorlog.
- ARA Heroina – een Argentijnse onderzeeër die een rol speelde in het conflict.
- ARA Piedra Buena – een Argentijns korvet dat deelnam aan de oorlog.
